همیشه دوست داشتم بتوانم کاری کنم تا جهان را حداقل برای یک نفر جای بهتری برای زندگی کردن کنم و بتوانم اثری به جای بگذارم که ماندگار باشد و حتی در سال و روزهایی که من نیستم ، انسان هایی بتوانند به واسطه ی آن بهتر زندگی کنند و بهره ببرند .
سالانه تعداد زیادی از کودکان  در دنیا به علت بیماری ها و حوادث جان خود را از دست میدهند .
به دلیل بی اختیاری کودک در مراقبت از خود و وابستگی وی به اطرافیان، نقش والدین در مراقبت از او بسیار پررنگ است ، هم چنین ما به عنوان عضوی از جامعه ی بهداشت و درمان ، افراد سوگند خورده ای هستیم که با تکیه بر علم پزشکی،  میتوانیم در کنار والدین نقش بسیار موثری در حفظ  وارتقای سلامت کودک داشته باشیم.
من فاطمه معماری کارشناس بهداشت عمومی ، در سال 1399 با همکاری استاد بزرگوارم سرکار خانم دکتر لاله حسنی ، در مسیر پژوهش هایی در حوزه ی بهداشت و درمان کودکان، هم قدم شدیم . در ابتدا پژوهش هایی انجام دادیم در زمینه بیماری های شایع عامل بستری و علل شایع مرگ و میر کودکان کمتر از 5 سال .
پس از بدست آوردن نتایج، هدف و رسالت خود را تعین کردیم .
مطالعات بعدی را آغاز کرده و نتایج از پیش ثبت شده پژوهش های پیشین در مورد ارتقای سلامت کودکان را مطالعه کردیم ، سپس با مقایسه ی نتایج حاصل از چندین پژوهش راه خود را یافتیم .
به این نکته رسیدیم که افزایش اگاهی های والدین ، موثرترین راه بهبود عملکرد آن هاست و نتیجه ی بهبود عملکرد والدین در مراقبت از فرزند ، ارتقای سطح سلامت کودک است .